تلسکوپ فضایی جیمز وب اولین شواهد واضح مبنی بر وجود دی اکسیدکربن در جو یک سیاره فراخورشیدی را شناسایی کرد.
این سیاره که ۷۰۰ سال نوری با ما فاصله دارد و نویدبخش این است که جیمز وب بزودی می‌تواند اتمسفر نازک‌تر سیارات سنگی کوچک‌تر را ردیابی کند، سیاراتی که می‌توانند میزبان حیات باشند. سیاره‌ی WASP-39 b یک غول گازی داغ با جرمی تقریباً یک چهارم مشتری (تقریباً هم اندازه زحل) است. فقط چهار روز زمینی طول می‌کشد تا این سیاره یک‌بار به دور ستاره‌ی خود بچرخد.
این کشف با استفاده از دستگاه “NIRSpec” تلسکوپ جیمز وب صورت گرفت. این دستگاه، یک طیف‌نگار بسیار حساس است که نور ورودی را به طیف‌های بارکد مانندی تقسیم می‌کند تا نشان دهد اجرام مشاهده‌شده چگونه نور را جذب می‌کنند. جیمز وب و هیچ تلسکوپ دیگری نمی‌توانند تصاویر مستقیمی را از سیاره فراخورشیدی یا جو آن بگیرند. پژوهشگران در عوض، مشاهدات نور معمولی ستاره را با نوری که هنگام عبور سیاره در جو مشاهده می‌شود، مقایسه می‌کنند.
مشاهدات پیشین تلسکوپ هابل و تلسکوپ اسپیتزر، وجود بخار آب، سدیم و پتاسیم را در جو این سیاره نشان دادند اما زمانی که کار جیمز وب آغاز شد، دانشمندان توانستند نشانه‌هایی مبنی بر وجود دی‌اکسید کربن را کشف کنند. مولکول‌های دی‌اکسید کربن ردیاب‌های حساسی در تاریخچه‌ی شکل‌گیری یک سیاره هستند. درک ترکیب جو یک سیاره، اطلاعات خوبی درباره‌ی منشأ و چگونگی تکامل آن در اختیار دانشمندان می‌گذارد.
کشف دی‌اکسید کربن، نقطه عطف مهمی برای توصیف جو سیاره فراخورشیدی است. دی‌اکسید کربن به ما کمک می‌کند تا کل موجودی کربن و اکسیژن جو را اندازه‌گیری کنیم که نسبت به شرایط موجود در قرصی که سیاره در آن شکل گرفته، بسیار حساس است. در آینده تلسکوپ جیمز وب، به مشاهدات سیارات فراخورشیدی ادامه می‌دهد ، تا اسرار تازه‌ای از این جهان‌های بیگانه آشکار سازد. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Nature منتشر شده است.
