خون و خون‌ریزی در اوج خود

قاتلان نقاب دار، سلاح‌های تیغه دار، اردوگاه‌های تابستانی، نوجوانان بی گناه، و گالن گالن خون؛ فیلم های اسلشر نهایت هیجان هستند. برخلاف پیچ و خم‌های بسیاری از فیلم‌های ترسناک مدرن، زیبایی شوم اسلشرها در سادگی آنها نهفته است. و در همین سادگی، ژانری زندگی می‌کند که دهه‌ها و دهه‌ها دوام آورده است، و قطعاً برای دهه‌های دیگر نیز ادامه خواهد داشت. اما بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما چه آثاری هستند؟

آثار اسلشر در میان بادوام‌ترین خرده‌ ژانرهای ابداع شده در کانون فیلم‌های ترسناک قرار دارند. داستان‌های پیرامون ارواح و داستان‌های خون‌آشامی و گرگینه‌ها ممکن است قدیمی‌تر باشند، اما چیزی در مورد فیلم اسلشر وجود دارد که به آن حس سرزندگی وحشیانه خود را می‌دهد. اگرچه آنها اغلب به عنوان مجموعه‌ای از فیلم‌های مربوط به یک مرد دیوانه با چاقو معرفی می‌شوند، اما حتی در کم‌هزینه‌ترین و فرصت‌طلبانه‌ترین فیلم‌های اسلشر، خلاقیت تقریباً ثابتی در کار است. و اگر می‌دانید کجا را جستجو کنید، می‌توانید شاهکارهای مطلقی را پیدا کنید که با بهترین فیلم‌ها در هر زیرژانر ترسناک دیگری رقابت می‌کنند. 

«My Bloody Valentine 3D»

این بازسازی با پیچاندن خط داستانی فیلم اورجینال خود که در سال ۱۹۸۱ به نمایش درآمده بود، از تکرار مو به موی فیلم اصلی جلوگیری می‌کند و این به خودی خود، My Bloody Valentine 3D را از دیگر بازسازی‌ها متمایز می‌کند و آن را تبدیل به یکی از بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما می‌کند. این اثر با تکیه به فرمول فیلم اورجینال، به سمت روایت داستان سادیستی خود حرکت می‌کند. داستان از این قرار است که سال‌ها پیش یک حادثه معدن باعث می‌شود گروهی از مردان در زیر زمین کشته شوند، البته در این میان یکی از معدنچیان با به قتل رساندن بقیه زنده می‌ماند، حالا پس از ۱۱ سال این قاتل ناشناس بازگشته تا در شب ولنتاین قربانی بگیرد.

هرچند فیلم خود را شبیه به آثار جنایی جلوه می‌دهد و داستان مرکزی را بیشتر به یک راز قتل تبدیل می‌کند، اما این بازسازی با تِم تعطیلات ولنتاین، تعداد قابل توجهی از ترس و صحنه‌های مرگبار مبتکرانه را در خود جای داده است. کشتارها بسیار زیاد است، و اگر ژانر اسلشر را دوست دارید باید دیدن این اثر را از دست ندهید.

«Maniac»

مردی مرموز (الیجا وود) شب‌ها در خیابان‌های شهر نیویورک به دنبال زنان است. او پس از کشتن قربانیان خود، پوست سر آنها را جمع می‌کند تا مجموعه مانکن‌های خود را تزئین کند.

این اقتباس از فیلم کلاسیک کالت و بحث‌برانگیز به همین نام، با قرار دادن بیننده مستقیماً در جایگاه قاتلی به نام وودز، با استفاده از دیدگاه اول شخص در طول قتل‌های وحشتناک فیلم، فرمول گونه اسلشر را از پایه دستخوش تغییر می‌‌کند. حس عمیقا ناراحت کننده دیدن این قتل‌های وحشتناک از چشم مجرم برای همه جذاب نخواهد بود، اما سبک شدید و فضای شیک آن احتمالاً برای سینماگرانی که می‌توانند خشونت گرافیکی را درک کنند، نکته‌ای جذاب و قابل توجه است.

«Happy Death Day»

ترکیب فرمول گیر کردن در یک حلقه زمانی همانند فیلم «Groundhog Day» با معمای یک قتل خشن اتفاق جالبی است که در داستان این فیلم رخ می‌دهد. پس از اینکه یک قاتل نقابدار دختر داشنجویی را در روز تولدش به قتل می‌رساند، این دانشجوی کالج باید بارها و بارها آن روز را دوباره تجربه کند تا زمانی که بتواند هویت قاتل خود را پیدا کند و جانش را نجات دهد. آیا این فیلم حاوی یک فرمول مرموز قتل سنتی است؟ قطعا نه. آیا این یک فیلم معمایی جنایی عالی است؟ بله. به طور کلی روز مرگت مبارک یک چرخش خلاقانه در ژانر کلاسیک جنایی معمایی و اسلشر است.

«The Cabin in the Woods»

مانند جیغ، این فیلم بیشتر به‌عنوان یک تقلید هجوآمیز از فیلم‌های ترسناک اسلشر است اما هنوز هم مملو از تکان‌ها، کشتارها، هیولاها و جنون‌های ترسناک تمام عیار است. اگر حداقل یک فیلم ترسناک را دیده باشید که در آن دسته‌ای از کهن الگوهای گسترده در حین بازدید از یک کابین مخوف، یک وحشت مخفی را کشف می‌کنند، با محتوای اصلی این فیلم آشنا خواهید بود. همچنین مانند جیغ، این فیلم یک نکته را به وضوح بیان می‌کند: اگر می‌خواهید چیزی را مسخره کنید، مطمئن شوید که آن چیزی است که واقعاً دوست دارید.

این اثر به مخاطب این امکان را می‌دهد تا از سواری در پارک موضوعی استثمارگرانه و خرابکارانه آن در میان هیولاهای ترسناک گذشته (و همچنین برخی از خلاقیت‌های جدید دیوانه کننده) لذت ببرند و تمام کلیشه‌های این ژانر را مرور کنند.

«House of Wax»

خیلی‌ها می‌گویند: «بازسازی‌ها همیشه بدتر از نسخه اصلی هستند»؛ اما برای مثال در بازسازی فیلم خانه مومی لحظات پُر تنشی وجود دارد که تمام بدن شما را به خزیدن و مور مور می‌اندازد و حتی از نسخه اصلی فراتر می‌رود و آن را به یکی از بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما تبدیل می‌کند. این فیلم برداشتی عجیب از نسخه اولیه خود است که به خاطر خلاقانه‌ترین لحظاتش سزاوار جایگاهی در تالار مشاهیر وحشت اسلشر است.

خانه مومی یا House of Wax بازسازی اثری به همین نام است که اولین بار در سال ۱۹۵۳ تولید شده بود. این فیلم به کارگردانی ژاومه کویت-سرا یک اسلشر خونین است که با الهام از فیلم «Tourist Trap» سعی می‌کند لحظات پُر التهابی را برای مخاطبش خلق کند. داستان فیلم بدین شرح است که گروهی از دوستان سرگردان به یک جاذبه توریستی پر از مجسمه‌های مومی برخورد می‌کنند که در ابتدا بسیار جذاب هستند، اما مشکل اینجا است که آنها مصنوعی نیستند، در واقع این مجسمه‌های مومی افراد واقعی هستند که کسب و کارشان خون ریزی است. فیلم «House of Wax» مطمئناً زمانی که در مسیر درست حرکت می‌کند، یک تلاش الهام بخش است. اسلشری مملو از تعقیب و گریز و هرج‌ومرج که جذابیت ژانر خودش را تقویت می‌کند.

«The Hills Have Eyes»

یکی از شیطانی‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین فیلم‌های قرن بیست و یکم، «تپه‌ها چشم دارند» ساخته الکساندر آجا است؛ این کارگردان فرانسوی با بازسازی نسخه وس کریون که در سال ۱۹۷۷ تولید شده بود، گامی جذاب را در ژانر وحشت برداشت. آنچه برداشت جدید الکساندر آجا در بازسازی را به درستی نشان می‌دهد، تمرکز شدید آن بر رئالیسم از نظر خشونت است. اگرچه ممکن است خیلی‌ها این اثر را ندیده باشند، اما بازسازی Aja یک سر و گردن بالاتر از نسخه اصلی است و به همین دلیل باید آن را ستایش کرد.

این اثر یکی از تسلیم ناپذیرترین و درهم شکسته ترین داستان‌های بقای ترسناکی است که تا به حال اکران شده است. The Hills Have Eyes با بازی‌های خوب تیم بازیگری‌اش، به ویژه آرون استنفورد و امیلی دی ریون، آزمونی برای استقامت است که خانواده‌ای دوست‌داشتنی از شخصیت‌ها را در جهنم غرق در آفتاب قرار می‌دهد و شما را با خود همراه می‌کند.

«Death Proof»

یک بدلکار سینما به نام مایک با ماشین قدیمی تقویت شده، خوفناک و خفن­ش، آنچنان به ماشین قربانیانش می­‌کوبد که دیگر چیزی جز تکه­‌ خرده‌های گوشت قربانیانش از آنها باقی نمی­‌ماند. این ایده­‌ای جذاب و در اصل تارانتینویی است که باید در طول فیلم، هیجان درون آن را درک و تماشا کنید. فیلم درباره‌ی یک راننده‌ و بدلکار حرفه‌ای با بازی کرت راسل است که به دختران از همه جا بی‌خبر سواری‌های مرگباری می‌دهد که به قیمت جانشان تمام می‌شود. ماجرا از جایی برای بدلکار ضدضربه‌ی ما خطرناک می‌شود که او گیر دختران سرسختی می‌افتد که به این سادگی‌ها دم به تله نمی‌دهند؛ گروهی که رهبرشان زویی بل (بدلکار اوما ترومن در «بیل را بکش») است که نقش خودش را در فیلم بازی می‌کند.

ضدمرگ شاید بهترین فیلمی باشد که می‌توانید میل بی‌حد‌و‌مرز تارانتینو به ادای دین و بازیافت عناصر فیلم‌های خشونت‌بار و کم‌خرجی که در شکل‌دهی سلیقه‌اش نقش داشته‌اند را دید. حال‌و‌هوای این اثر مثل این می‌ماند که به تعدادی از سینما دوستان بودجه درست‌و‌حسابی و یک سناریوی آتشین بدهید و از آنها بخواهید تا ظرف چند هفته یک اثر اکشن با عنصر تعلیق و درون‌مایه وحشت اسلشر بسازند. بنابراین، این اثر نیز یکی گزینه‌های شاخص این لیست است.

«Saw»

وقتی فیلم اره یا «Saw» در سال ۲۰۰۴ برای اولین بار به نمایش درآمد، یک زیرژانر نه چندان آشنا را در گونه فیلم‌های ترسناک معرفی و محبوب کرد؛ آن زیرژانر چیزی نبود جز فیلم‌های اسپلتر «Splatter»؛ این دسته از فیلم‌ها گونه‌ای از ژانر وحشت هستند که به عمد بر روی خشونت و شکنجه‌های گرافیکی تمرکز دارند. در این زیر ژانر فیلم‌های زیادی وجود دارد که جزو بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما هستند. فیلم اره ساخته جیمز وان با دستمایه قرار دادن این فرمول و البته ترکیب آن با یک طرح متشنج و جنایی، موفق به کسب مخاطب فراوان و البته‌ دنباله‌های متعدد شد.

این فیلم درباره‌ی قاتلی مبتلا به سرطان است که تصمیم می‌گیرد به آدم‌هایی که ارزش زندگی‌شان را نمی‌دانند با مجبور کردنشان به تلاش برای قسر در رفتن از تله‌های مرگبار و گرفتن تصمیمات حیاتی بفهماند که عمرشان را به بطالت نگذرانند و تقاص گناهانی را که ازشان گریخته بودند ببینند و در نهایت اگر توانستند زنده قسر در بروند، به عنوان انسان بهتری به جامعه برگردند. فیلم اره وحشیانه، ساده و هیجان‌انگیز است. در واقع این اثر مصداق کامل یک بازی موش و گربه پُر از تعلیق است. تنها هدف بازماندگان این فیلم زنده ماندن بدون توجه به هزینه است. فک‌ها باز می‌شوند، اندام‌ها پاره می‌شوند و قربانیان دام‌های وحشتناکی را در طول فیلم تجربه می‌کنند. این اثر قطعاً یکی از راه‌های تقویت آدرنالین در بدن انسان است.

«Haunt»

«تسخیر» فیلمی در ژانر اسلشر به کارگردانی اسکات بک و برایان وودز محصول ۲۰۱۹ ایالات متحده آمریکا است. داستان فیلم «تسخیر» در مورد گروهی از دوستان است که تصمیم می‌گیرند در شب هالووین با هم سوار ماشین شوند؛ و به مکانی تسخیر شده بروند. این گروه به زودی با یک جاذبه خانه تسخیر شده روبرو می‌شوند که تصمیم می‌گیرند در آن شرکت کنند؛ و در آن جا با اتفاقاتی ترسناک روبرو می‌شوند.

هر فیلم خوب اسلشر باید دارای نوعی صحنه تعقیب و گریز باشد، اما تأثیر این عامل تنها زمانی افزایش می‌یا‌د که چندین قاتل در ترکیب این فرمول قرار بگیرند. به خصوص اگر قربانیان در حال تلاش برای فرار از خانه خالی از سکنه هستند که با تله‌های انفجاری مهلک پُر شده است. حالا فیلم تسخیر تمام این فاکتور‌ها را در دل خود جای داده است.

«The Strangers»

غریبه‌ها یک فیلم ترسناک آمریکایی است که در سال ۲۰۰۸ منتشر شد. فیلم در مورد یک زوج جوان است که سه مهاجم نقاب زده به صورت مرموزی در خانه به آنها حمله می‌کنند و قصد صدمه زدن به آنها را دارند. اگرچه سینما و ژانرهای متعلق به آن هر کدام عشاق ویژه خود را دارند اما شاید‌ به نوعی سینمای دلهره و یا سینمای وحشت اسلشر را بتوان نمک تمام ژانرها دانست. چنانچه اگر داستانی تمام قواعد این ژانر را رعایت کند و عناصر داستان هم به‌گونه‌ای منطقی وارد چارچوب کار شوند، آن وقت است که تولید و درک خودخواسته این هیجان از سوی تماشاگر بسیار به صرفه‌ به‌نظر می‌رسد. حالا غریبه‌ها مصداق همین تعریف است.

غریبه‌ها در قالب یک اثر نفسگیر که پر از رمز و راز و سؤال و معماست، به تناسب سرشار از تعلیق، کُنش و دیوانه‌بازی هم هست و مملو از تکه‌هایی که نه جوابی برایشان پیدا می‌شود و نه اصلا نیازی به این پاسخ‌ها احساس می‌شود؛ چرا که هر تکه به تکه بزرگتری می‌پیوندد که جواب سئوال را در دل خود دارد و به‌صورت مستتر باقی می‌ماند، حال این به توانایی تماشاگر برمی‌گردد که به حدس و گمان روی می‌آورد و خود را در قالب کاراکتر جا می‌اندازد و تا آخر داستان با او می‌ماند یا اینکه نه، صبر می‌کند تا کارگردان با اطلاعات قطره‌چکانی که از قواعد ژانر جنایی معمایی است، به او کمک کند.

«Halloween II»

اگرچه اولین قسمت هالووین دارای عنصر فرار و تعقیب و گریر در نیمه دوم فیلم است، اما دنباله آن به طور کامل از این ایده استفاده می‌کند. اگر چه قسمت دوم هالووین بلافاصله بعد از قسمت اول در سال ۱۹۸۱ میلادی ساخته شد، اما این فیلم را خود جان کارپنتر کارگردانی نکرده است، نکته‌ای که با مشاهده‌ی این قسمت می‌توان به آن پی برد، با این اوصاف حضور استاد وحشت‌آفرینی در نقش تهیه‌کننده و مشاور فیلمنامه کافی بود تا قسمت دوم هالووین در سال ۱۹۸۱ میلادی به یکی از قسمت‌های دیدنی مجموعه فیلم‌های هالووین تبدیل شود.

در عین حال که اولین Halloween فیلمی شسته رفته و سرراست است، اما فیلم ۱۹۸۱ به هیچ وجه دنباله‌روی قسمت قبلش نیست. با همه‌گیر شدن ژانر اسلشر، کارگردان فیلم، ریک رزنتال و تهیه کننده یعنی کارپنتر، به شکل قابل توجهی میزان خشونت را در این قسمت افزایش دادند. بیشتر فیلم در یک بیمارستان جریان دارد و مایکل مایرز به صورت دائم در یک تعقیب و گریز تنش آفرین به دنبال شکار لوری است.

«The Texas Chainsaw Massacre»

کشتار با اره‌برقی اسلشری‌ است که جدا از جذابیت ظاهری‌اش، پیام نیز دارد. پیامش هم این است که اگر آمریکا به همین سرعت صنعتی‌سازی شود، کسانی که شغلشان قصابی است، شاید از روی بی‌کاری به ذبح انسان روی بیاورند. همین گفته به تنهایی مخوف بودن موضوع نهفته در فیلم را تعریف می‌کند.

فیلم، روایت گروهی از دوستان جوان است که وقتی می‌خواهند به دیدار از یک خانه قدیمی بروند، بدل به قربانیان یک خانواده کامل از آدم‌خواران می‌شوند. با این که در زمان انتشار فیلم، گفته می‌شد داستان آن واقعی است تا طرفداران بیشتری جذب کند، ولی داستان فیلم کاملاً ساختگی است و فقط شخصیت «صورت‌چرمی»، نقش منفی اصلی است که از رفتار و زندگی واقعی یک قاتل زنجیره‌ای آمریکایی به نام اد گین الهام گرفته شده.

کشتار با اره برقی در تگزاس بیش از هر فیلم دیگر این فهرست تصویرگر شرارت آدمی است. خانواده‌ی آدمخوار فیلم از کشتن دیگران برای خود دلیلی ساخته‌اند تا عقده‌های ناشی از پس زده شدن توسط جامعه را تاب بیاورند و زندگی نکبت‌زده خود را زیبا کنند! صورت چرمی امروز به یکی از نمادهای سینمای اسلشر تبدیل شده. شخصیتی با الهام از قاتلی واقعی به نام ادگین که منبع الهام قاتلین فیلم‌هایی مانند روانی، سکوت بره‌ها و مطرودین شیطان هم بوده است. مردی چرمینه پوش با یک اره‌برقی ترسناک و پر سروصدا در دست که در طلب جان آدمی است.

«The Hitcher»

فیلم بین‌راهی نام یک اثر جاده‌ای ترسناک، محصول ۱۹۸۶ آمریکا به کارگردانی رابرت هارمون و فیلم‌نامه‌ای از اریک رد است. داستان این اثر که در لیست بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما ما قرار دارد، پیرامون مواجه یک فرد جوان با یک مسافر بین راهی است که از قرار معلوم یک قاتل سریالی خونسرد است. پس از این مواجه فیلم وارد یک بازی موش و گربه بین قاتل و مقتول می‌شود. بین‌راهی در نوع خودش یک تریلر شگفت‌انگیز است و روتگر هاور به عنوان قاتل سریالی فیلم واقعاً ترسناک است. او بدون شک یکی از بهترین شروران تاریخ سینما است که دست کم گرفته شده است. بازی که هاور و سی توماس هاول در این فیلم انجام می‌دهند راهی عالی برای گذراندن یک ساعت و نیم از زندگی شما است.

تصور کنید گربه‌ای تمام روز را در تعقیب یک موش می‌گذراند؛ هنگامی که او سرانجام موش را در گوشه‌ای پیدا می‌کند به جای کشتن آن، از برخورد سادیستی با آن لذت می‌برد. در واقع قبل از اینکه موش به مرحله کشتن برسد، باید شکنجه شود. این خلاصه‌ای تمثیلی از این فیلم است. به طور کلی این اثر یک فیلم جاده‌ای پُر تنش است که شامل برخی از بدلکاری جذاب، تعقیب و گریز، اکشن و همچنین اجرای طوفانی از روتگر هاور و لحظات و پیچش‌های تکان دهنده است. یکی از بهترین فیلم های دستِ کم گرفته شده دهه هشتاد میلادی که باید برای یک بار هم که شده آن را تماشا کنید.

«The Evil Dead»

مرده شیطانی فیلمی ترسناک به کارگردانی و نویسندگی سام ریمی محصول سال ۱۹۸۱ است. سام ریمی و بروس کمپبل مدیر اجرایی تولید این فیلم بودند. بروس کمپبل در این فیلم به همراه الن سندوایس و بتسی بیکر به ایفای نقش پرداخته‌ است. این فیلم در ایران به نام‌های شیطان مرده، مرده شیطانی و مخصوصاً کلبه وحشت هم معروف است.

از دل این فیلم یکی از نمادین‌ترین شخصیت‌های تاریخ سینمای وحشت یعنی اَش ویلیامز بیرون آمد. ۲ مرد و ۳ زن برای گذراندن تعطیلات به کلبه‌ای جنگلی می‌روند در حین جستجو در زیر زمین کلبه با یک ضبط صوت و کتابی عجیب مواجه می‌شوند پس از گوش دادن به نوار نیرویی شیطانی آزاد می‌گردد و در جسم این اشخاص یکی پس از دیگری حلول می‌کند و آنها را به موجوداتی ترسناک و شیطانی تبدیل می‌کند که تنها راه نابودی این موجودات سوزاندن یا تکه‌تکه کردن است.

این فیلم حاوی نکاتی شوخ طبع و خشونت‌های اسلپ‌استیک است که در نهایت و ادامه به تقلید از طنز کامل می‌رسند و از آن زمان این موارد به یک علامت تجاری در چنین آثاری تبدیل شده‌اند. مرده شیطانی یک حرکت هیولایی کارآمد است که برای رسیدن به نقطه اوجش 85 دقیقه سریع وقت می‌گیرد.

«A Nightmare on Elm Street»

مدت ها قبل از اینکه فردی کروگر تبدیل به نسخه شرور و معروف اکثر فیلم‌های اسلشر شود، او به عنوان یکی از شوم ترین شخصیت‌های ترسناک تمام دوران معرفی شد. من خیلی از دنباله‌ها را دوست ندارم، اما نمی‌توان انکار کرد که کابوس اصلی در خیابان الم هنوز به عنوان یک فیلم ترسناک قابل توجه باقی مانده است. وس کریون فقید و بزرگ می‌دانست که یک داستان ترسناک چه زمانی باید روشن باشد… و چه زمانی باید به تاریکی بیفتد. خیابان الم عمدتاً دومی است و به همین دلیل است که خیلی خوب کار می‌کند.

یک قاتل هیولا که در خواب به دنبال شما می‌آید و شما را در خواب می‌کشد؟ این یک ایده کابوس‌وار واقعی است و به طور مناسب، مقدمه‌ای برای فیلم کلاسیک آن در دهه 80 است. این فیلم روح انتقام جویانه یک سرایدار مقتول را دنبال می‌کند که با هجوم به رویاهای نوجوانانی که پدر و مادرشان مسئول مرگ نابهنگام او بودند، انتقام می‌گیرد.

ما یکی از وحشتناک‌ترین شرورهای تمام دوران را در این سینمایی ترسناک می‌بینیم، فردی با نام مستعار فردی کروگر. و این فیلم همه چیز دارد، از صحنه‌های به شدت ترسناک گرفته تا روش عجیب اما جذاب که چگونه نوجوانان می‌توانند معمای قتل‌ها را حل کنند. دلیل محبوبیت این فیلم این است که نفسی تازه به ژانر وحشت آورد و به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های ساخته شده در تاریخ ثبت شد.

«It Follows»

او تعقیب می‌کند سیاست‌های جنسی خالص بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما را به معنای واقعی کلمه بیان می‌کند. نشانه مرگ توسط یک غول مرموز و سنگین پا چیزی است که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. اگر در فیلم دیوید رابرت میچل هدف این قاتل فراطبیعی قرار گرفته‌اید، اساساً به این دلیل است که شما یک بیماری مقاربتی دارید. پس از آن، چالش این است که بتوان عفونت را به شخص دیگری منتقل کرد و سپس قاتل آنها را هدف قرار خواهد داد. اما هنگامی که آنها کشته شوند، دوباره برمی‌گردند و شما را تحت تعقیب قرار می‌دهند، گویی آنها بدترین ردیاب تماسی هستند که می‌توان تصور کرد.

یکی از المان‌های ژانر ترسناک در چند سال اخیر سرایت عوامل ناشناخته به انسان‌ها است، مثلاً گاهی عامل ناشناخته از طریق گاز گرفتن منتقل می‌شود و گاهی تزریق ویروس باعث تحولات عجیب‌وغریبی در بدن میزبان می‌شود. او تعقیب می‌کند را می‌توان فیلمی در همین حال و هوا دانست با این تفاوت که شاید از همه قواعد این ژانر پیروی نمی‌کند و به‌نوعی هنجارشکن است. داستان درباره دختر نوجوانی به نام جی است که درگیر موجود عجیب‌وغریبی می‌شود که او را تعقیب می‌کند و تنها راه خلاصی انتقالش به فردی دیگر است.

اگر طرفدار فیلم‌های ترسناک نامتعارف باشید حتماً از تماشای او تعقیب می‌کند، لذت خواهید برد. زیرا ژانر این فیلم اسلشر مطلق نیست؛ بنابراین با پاشیدن خون به درودیوار به سبک اره طرف نیستید. در عوض اگر حوصله کنید نوع جدیدی از ترس را تجربه خواهید کرد.

«Freaky»

اثری اسلشر که خشونت و شوخ‌طبعی را به طرز لذت بخشی باهم مخلوط می‌کند؛ فیلم Freaky با در آغوش گرفتن و در عین حال هجوآمیز کردن ژانرهایی که بین آنها شناور است فضای جالبی را برای این اثر اسلشر شکل داده است. در این سالها در محافل سینمایی زیادی بحث نابودی و فراموشی ژانر اسلشر به گوش رسیده است. ژانری که در دهه هفتاد و هشتاد میلادی متولد شد و البته در اوج خود نیز قرار گرفت. اما در این سالها تلاش‌هایی برای احیا و برگرداندن این ژانر خارج از فرنچایز‌های معروفش رُخ نداده. و اگر هم اثری مستقل در این شاخه تولید شده، با شکست مواجه شده است.

باید قبول کرد دیگر سینما و مخاطب سینمایی در حال و هوای دهه هشتاد میلادی نیست. ساده‌تر بگویم: دیگر مخاطب امروزی با ذبح و تکه تکه کردن یک انسان، پاپ‌کورنی برخورد نمی‌کند. چنین فیلم‌هایی در این دوران گیشه پسند نیستند، مگر اینکه دارای یک ایده یا یک فرم تازه باشند. حالا فیلم عجیب و غریب یا «Freaky» ساخته کریستوفر لندون، هرچند حرف جدیدی ندارد، اما سعی کرده با ترکیب چند ایده آشنا و بازی با گونه اسلشر، کمدی و البته گاهاً یک تخیل فانتزی، دست به یک کار به ظاهر مخاطب پسند بزند.

«The Final Girls»

یک کمدی اسلشر که مفهوم Final Girl یا آخرین زنی که همیشه از دست قاتل‌های سریالی جان سالم به درمی‌برد را کاملاً دگرگون می‌کند. ماجرا درباره گروهی از دوستان است که در یک فیلم دهه ۸۰ به نام Camp Bloodbath گرفتار می‌شوند. مکس که اتفاقاً مادرش بازیگر اصلی فیلم است به عنوان آخرین دختر انتخاب می‌شود.

توصیه منصفانه: دختران نهایی یک اسلشر تمام‌عیار است؛ بنابراین انتظار مرگ‌های غیر منظره با قمه را داشته باشید اما نگران نباشید چون قتل‌عام‌ها خیلی خونین نیستند. در عوض با لحظات مفرحی روبه‌رو خواهید شد. به طور کل The Final Girls یک فیلم متا ترسناک سرگرم کننده است که در آن قهرمانان داستان ما در یک فیلم ترسناک اسلشر در داستان خودشان غرق می‌شوند. این یک مفهوم منحصر به فرد است و زمان زیادی طول نمی‌کشد که مجذوب آن شوید.

«Scream»

فیلم Scream همان نگاه ویژه به فیلم‌های ترسناک بود که طرفداران ژانر وحشت منتظر آن بودند؛ اما این اثر فراتر از ادای احترام به تاریخ سینمای وحشت، در نوع خود یک فیلم ترسناک عالی بود. جیغ معروف ترین فرنچایز در بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما (لااقل بنی نوجوانان) است. فیلمی که با موفقیت در دهه ۹۰ میلادی به یک اثر کلاسیک فوری تبدیل شد. این فیلم نه تنها به طور قانونی یک اثر ترسناک است، بلکه به طور غیرمنتظره‌ای خنده دار نیز هست، و البته برای هرکسی که به اندازه کافی فیلم اسلشر دیده است تا قوانین نانوشته را از روی قلب بداند، لذتی بزرگ است.

این داستان ترسناک (و در عین حال کاملاً هوشمندانه) درباره یک قاتل مرموز است که گروهی از دانش آموزان دبیرستانی را به وحشت می‌اندازد. صحبت از فیلم‌ ترسناکی است که مخفیانه راز یک سری قتل وحشتناک را هدایت می‌کند، این کلاسیک ژانر وحشت یک فیلم متا اسلشر است که از مخاطب می‌پرسد «قاتل پشت نقاب وحشتناک گوست‌فیس یا روح کیست؟» علاوه بر این، اولین صحنه یا سکانس نمادین با حضور درو بریمور یکی از بهترین طعمه‌ها و سوئیچ‌ها در تاریخ فیلم و سینما است و تنظیم عالی برای آنچه در ادامه می‌آید.

جیغ فیلم اسلشری است که در آن ما نمی‌دانیم قاتل کیست و همه مظنون هستند. وس کریون، فیلمساز چیره دست، کار بسیار خوبی انجام می‌دهد و ما را مجبور می‌کند حدس بزنیم قاتل کیست. در یک نقطه، ما کارآگاهان کاملاً مطمئن هستیم که می‌دانیم قاتل کیست و آماده بسته شدن پرونده هستیم، اما بعد از آن شواهد جدیدی از گوشه و کنار می‌آیند و ما را دچار شک می‌کنند. جنبه جالب دیگر این است که چندین کارآگاه مختلف در این پرونده وجود دارد که همه دارای رویکردهای حل مسئله متفاوت هستند.

«Sorority Row»

در فیلم «انجمن خواهری» که یک بازسازی مدرن از اثری اسلشر تحت عنوان «The House on Sorority Row» است؛ سه خواهر خانواده زمانی که یک شوخی و اشتباه منجر به مرگ دوست آنها می‌شود، از هم جدا می‌شوند. یک سال بعد، آنها شروع به دریافت ویدیوهایی از شب سرنوشت ساز می‌کنند و توسط یک غریبه مرموز تحت تعقیب قرار می‌گیرند.

فیلم Sorority Row اثری است که بر اساس پیش فرض مطالب منبع خود در سال ۱۹۸۳ چندان گسترش نمی‌یابد، با این حال هنوز به عنوان ۹۰ دقیقه سرگرمی پاپ کورنی با لذت عمل می‌کند. البته یکی از مزیت‌های این بازسازی نسبت به نسخه اورجینال خود، ارتقاء قابل توجه سلاح قاتل است. یکی از شخصیت‌ها از آن به عنوان یک «آچار چرخ» عجیب یاد می‌کند، که جای خود را به بسیاری از صحنه های مرگ خلاقانه می‌دهد که در طول زمان فیلم پخش شده‌اند. این گواهی بر ماهیت جاودانه این ژانر است که گاهی اوقات تنها چیزی که نیاز دارید یک ابزار قوی کشتار، یک «دختر قهرمان» قوی، و چند قطعه حیله گر برای ساختن فیلمی است که بهتر از هر حقی بر روی کاغذ باشد.

«Candyman»

این فیلم کلاسیک و کالت درباره Candyman، مردی پوشیده از زنبورهای عسل است که وقتی نام او را پنج بار می‌گویید ظاهر می‌شود، و البته به صغیر رو کبیر رحم نمی‌کند. نسخه‌ای از این اثر به تازگی توسط نیا دکوستا و جردن پیل به روز رسانی شده است. اما نگران نباشید، نسخه اصلی کماکان یک فیلم خیلی خیلی ترسناک است.

این فیلم هیجان انگیز و نگران کننده اثری است که به مکان‌های چالش برانگیز می‌رود. بنابراین، اگر می‌خواهید یک فیلم ترسناک «سرگرم‌کننده» در گونه اسلشر داشته باشید، به جای دیگری نگاه کنید. این یکی با نژادپرستی، برده داری و ظلم به شیوه‌ای جسورانه و منحصر به فرد می‌پردازد. فیلم جدید کندی من که سال گذشته آمد متاسفانه در رده بندی بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما قرار نمی‌گیرد.

«Deep Red»

قرمز تیره یا سرخ تند فیلمی ایتالیایی در سبک ترسناک اسلشر به کارگردانی داریو آرجنتو است که در سال ۱۹۷۵ منتشر شد. از بازیگران آن می‌توان به دیوید همینگز، کلارا کالامی، توم فلگی، ماریو اسکاچا، فولویو مینگوتسی و آتیلیو دوتزیو اشاره کرد. این فیلم با تحسین فراوان منتقدان روبرو شد؛ و بدون شک از آثار ماندگار و کلاسیک گونه اسلشر است.

فیلم قرمز تیره محصول ۱۹۷۵ به کارگردانی داریو آرجنتو پیش از Suspiria دیگر اثر ماندگار این کارگردان ایتالیایی، یکی از برجسته ترین شاهکارهای سینمایی ترسناک تا به امروز نامیده می‌شود. (کوئنتین تارانتینو و گیرمو دل تورو هر دو در ستایش این فیلم کلمات شگفت‌انگیزی نقل کرده‌اند.) واقعاً هیچ راه مناسبی برای توضیح این فیلم به جز این وجود ندارد: یک پیانیست شاهد یک قتل وحشیانه در حال وقوع است، و فیلم فقط از آنجا به صورت مارپیچی به سمت جلو پیش می‌رود.

«Friday the 13th»

پس از انتشار این اسلشر کلاسیک، کمپ‌های تابستانی دیگر هرگز برای دانش آموزان و البته عموم مردم هیچگاه مکان امن و دل‌انگیزی نبود. صرف نظر از آن، این فیلم اسلشر کلاسیک که به نوعی تداعی کننده هالووین است، هنوز هم بسیار ترسناک به نظر می‌رسد، به شرطی که تا به حال زمانی را در کمپ‌های شبانه در حاشیه شهر‌ها سپری کرده باشید. جدای از این شرور این فیلم با نام جیسون ورهیز نیز تا به امروز در گروه شخصیت‌های مخوف و ماندگار ژانر وحشت قرار گرفته است.

جیسون جزو شخصیت‌های ماندگار در تاریخ سینما و بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما است و ایرانیان قدیمی‌تر، آن را با سریال جمعه سیزدهم می‌شناسند.

«You’re Next»

فیلم «تو بعدی هستی» ساخته آدام وینگارد یک فیلم مهیج با یک قهرمان زن منحصر به فرد برای زیرژانر تهاجم به خانه است که فرمول این ژانر را می‌گیرد و به وحشیانه ترین شکل ممکن روی سرش می‌چرخاند. بخشی از چیزی که You’re Next را به یک فیلم سرگرم‌کننده و خاطره‌انگیز تبدیل می‌کند، این است که چگونه این ژانر را به روش‌های هوشمندانه واژگون می‌کند. در طول یک گردهمایی خانوادگی در یک خانه دورافتاده، گروهی از قاتل‌ها به محل تجمع می‌آیند و شروع به برداشتن افراد از جلوی تیغ می‌کنند. با این حال، معلوم می‌شود که یکی از قربانیان احتمالی بسیار توانا‌تر از آن چیزی است که آنها پیش بینی می‌کردند.

چیزی که به عنوان یک فیلم معمولی تهاجم به خانه شروع می‌شود ناگهان به یک سواری هیجان انگیز به سبک «Die Hard» تبدیل می‌شود؛ زیرا مهاجمان به زودی متوجه می‌شوند که توسط یکی از اهداف خود در معرض خطر هستند. این یک لذت هوشمندانه، سرگرم‌کننده و غم انگیز است.

«I Know What You Did Last Summer»

«می‌دانم تابستان پیش چه کردی» فیلمی اسلشر است که بسیاری از مخاطبان در اواخر دهه ۹۰ میلادی آن را می‌شناختند و علاقه زیادی هم به تماشایش داشتند. این اثر عنوانی ترسناک به کارگردانی جیم گیلیسپی است که بخاطر استقبال بی‌نظیر تماشاگران تاکنون دو دنباله برای آن ساخته شده است. این فیلم بر اساس رمانی به همین نام، نوشته لوئیس دانکن ساخته شده که سبکی دلهره‌آور و رازآلود دارد. داستان حول چند جوان جریان دارد که برای تفریح به یک سفر جمعی می‌روند. آن‌ها در بین راه با یک نفر تصادف می‌کنند و اتفاقات ناخوشایند سفرشان از همینجا آغاز می‌شود.

این فیلمی نیست که شما باید آن را جدی بگیرید اما جزو بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما است، اما بسیار سرگرم کننده است، همچنین دارای زاویه معمایی مناسبی است، و بازیگران فوق العاده دهه ۹۰ شامل سارا میشل گلار، جنیفر لاو هویت، فردی پرینز جونیور و رایان فیلیپ در آن هستند.

«X»

در سال ۲۰۲۲ یک فیلم «قتل عام با اره برقی تگزاس» در گونه اسلشر وجود داشت، اما ما در مورد آن صحبت نمی‌کنیم. در عوض، بیایید در مورد بهترین فیلم اره برقی تگزاس صحبت کنیم که نام آن فرانچایز را ندارد: منظور فیلم «X» ساخته تای وست است. داستان فیلم به دنبال گروهی آماتور است که برای ساختن یک فیلم بزرگسالانه به ملکی مرموز می‌روند، X یک فیلم اسلشر آرام با جلوه‌های بصری عالی است. و یک بازیگر فوق‌العاده که واقعاً شما را جذب و سپس شما را وحشت زده و عصبانی می‌کند. تای وست همچنین در این سال فیلم Pearl یک فیلم ترسناک اسپین آف برای این اثر که بیشتر مطالعه شخصیت است تا اسلشر را نیز روانه سینما کرد که دیدن آن نیز جذاب است.

«Malignant»

این فیلم جیمز وان کاملاً یک اسلشر نیست، اما بدخیم شگفتی و فتنه‌ای را دارد که شما در آثار اسلشر به دنبال آن هستید. اگر شما در گذشته یک فیلم از آثار جیمز وان را دیده باشید، قطعاً می‌دانید که با چه نابغه‌ای در فیلمسازی روبرو هستید. او کارگردانی است که توانایی فوق‌العاده‌ای در استفاده از ژانرها دارد. اما ژانری که نام جیمز وان را به سرِ زبان‌ها آورد، ژانر محبوب و کلاسیک وحشت بود. حالا جیمز وان پس از تولید یک فیلم ابرقهرمانی، در بازگشت مجدد خود به ژانر وحشت به ما یادآوری می‌کند که چرا او استاد تولید فیلم‌های ترسناک است. وان در جدیدترین فیلم خود یعنی «بدخیم» به تماشاگران نشان می‌دهد که او در احیای ژانر وحشت «جالو» ایتالیایی که اغلب شامل قاتلان نقاب‌دار، دستکش‌های سیاه، کشتارهای وحشتناک و زنانِ مرموز است هم یک استاد تمام و کمال است.

«Child’s Play»

اردوگاه‌های تابستانی

فیلم های هیجانی

معرفی فیلم و سریال