در بیماری واریکوسل سیاهرگ‌های داخل کیسه بیضه یا اسکروتوم بزرگ می‌شوند. این بیماری شبیه بیماری واریس است که در پا رخ می‌دهد.
یکی از عوارض شایع این بیماری، کاهش تولید اسپرم و کاهش کیفیت اسپرم است که می‌تواند باعث ناباروری و نازایی در مردان شود. با این حال همه انواع واریکوسل‌ها بر روی تولید اسپرم تاثیر نمی‌گذارند. واریکوسل باعث می‌شود بیضه‌ها به صورت نرمال و طبیعی رشد نکنند و کوچک شوند.
اکثر واریکوسل‌ها به مرور زمان ایجاد می‌شوند. خوشبختانه بیشتر واریکوسل‌ها به آسانی تشخیص داده می‌شوند و نیازی به درمان خاصی ندارند. اما اگر واریکوسل باعث ظهور نشانه و علایم خاصی شود باید تحت عمل جراحی قرار گیرد و بهبود یابد.
این بیماری اغلب علائمی ندارد ولی به ندرت باعث درد می‌شود این درد ممکن است:
- قابل تشخیص باشد یا به صورت مبهم باشد.
- با ایستادن یا فعالیت بدنی افزایش یابد.
- در طی یک روز بیشتر شود.
- با دراز کشیدن به پشت کم شود.
با گذشت زمان واریکوسل ممکن است بزرگ و مورد توجه واقع شود و ظاهری شبیه به کیسه کرم دارد. در این بیماری اغلب سبب بیضه سمت چپ متورم می‌شود.
با این حال بسیاری از متخصصان معتقدند که واریکوسل زمانی تشکیل می‌شود که با ایجاد اختلال در دریچه داخل رگ‌ها، جریان خون مختل می‌شود خون برگشت میخورد و در نتیجه باعث بزرگ شدن رگ‌ها خواهد شد؛ و باعث آسیب رسیدن به بیضه می‌شود. واریکوسل اغلب در دوران بلوغ اتفاق می‌فتد.
عوارض واریکوسل
کوچک شدن بیضه (آتروفی):
بخش عمده بیضه شامل لوله‌‌های تولید کننده اسپرم هستند. هنوز علت کوچک شدن بیضه مشخص نیست. با پیدایش اختلال در رگ‌ها، خون در رگ‌ها جمع می‌شود و این باعث افزایش فشار خون داخل آنها می‌شود و درنتیجه باعث آسیب به بیضه و نازایی می‌شود.
ناباروری:
علت اینکه این بیماری باعث ناباروری در مردان شده معلوم نیست، اما دلیل آن‌را می‌توان به افزایش دمای ناحیه و در نتیجه تاثیر بر تشکیل و تحرک اسپرم‌ها دانست.
تشخیص واریکوسل
پزشک معاینه بدنی را انجام می‌دهد و ممکن است یک توده روی بیضه حس کند که شبیه به یک کیسه کرم به نظر برسدو اگر به اندازه کافی بزرگ باشد قابل لمس است.
اگر معاینه بدنی جوابگو نباشد پزشک یک سونوگرافی را برای شما تجویز می‌کند. در این آزمایش از امواج فراصوتی را با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویر دقیق از ساختارهای درون بدن استفاده میکنند.
درمان واریکوسل
واریکوسل ممکن است به درمان خاصی نیاز نداشته باشد و بسیاری از مردان مبتلا به این بیماری قادر به باروری و فرزند‌دار شدن هستند. اگر واریکوسل شما باعث ایجاد درد، آتروفی یا ناباروری شود ممکن باید تحت عمل جراحی قرار بگیرید.
هدف از عمل جراحی مسدود کردن رگ‌های آسیب دیده است تا خون به طور طبیعی در رگ‌ها جریان یابد.
جراحی واریکوسل خطرات نسبتا کم را به دنبال دارد که شامل موارد زیر است:
- ایجاد مایعات در اطراف بیضه‌ها (هیدروسل)
- عود کردن واریکوسل
- عفونت
- آسیب به شریان
روش‌های جراحی واریکوسل
جراحی باز در واریکوسل:
این درمان معمولا به صورت سرپایی با استفاده از بی حسی‌های موضعی انجام می‌شود معمولا جراح بعد از بررسی کشاله ران یک برش در شکم یا زیر کشاله ران ایجاد می‌کند.
درد ناشی از عمل جراحی کم است اما ممکن است چندین روز تا هفته طول بکشد. پزشک برای مدت محدودی داروهای ضد درد و یا اینکه برای تسکین درد شما مسکن‌های بدون نسخه مثل استامینوفن یا ایبوپروفن تجویز می‌کند و حتما چند مدت رابطه جنسی نداشته باشید. در اکثر موارد چند ماه بعد از عمل جراحی، کیفیت اسپرم‌ها از طریق آزمایش مایع منی بررسی می‌شود. این کار به این دلیل است که برای تولید اسپرم‌های جدید 3 ماه وقت لازم است.
یکی از بهترین روش‌های جراحی، روش اینگوینال میکروسکوپیک واریکوسلکتومی است که یک برش کوچک پایین شکم نزدیک آلت و بالای بیضه و با کمک میکروسکوپ انجام می‌شود که بالاترین میزان موفقیت در مقایسه با سایر روش‌های جراحی دارد.
جراحی لاپاروسکوپی در واریکوسل:
در این روش سه سوراخ در شکم ایجاد میکنند و گاز را وارد شکم میکنند. اما در این روش احتمال آسیب عروق بزرگ وجود دارد.
آمبولیزاسیون پوستی در واریکوسل:
رادیولوژیست لوله‌ای داخل رگ داخل کشاله ران یا گردن فرو می‌کند و با مصور شدن رگ های بزرگ شده روی مانیتور، لخته خون خود بیمار، کویل یا مواد سنتتیک وارد رگ میکنند تا محل انسداد رگ را باز کنند و واریکوسل را درمان کنند. بعد از آمبولیزاسیون، اغلب می‌توانید بعد از دو روز به زندگی عادی خود برگردید و بعد از 7 تا 10 روز ورزش را شروع کنید.
