به گزارش همشهری آنلاین به نقل از عصر ایران، هر بار که با واگن‌ها کیلومترها به زیر زمین می‌روند، احتمال سالم برگشتن‌شان کم است. نه زندگی دارند نه آینده. این خلاصه حال و روز کارگران معادن زغالسنگ کرمان است. البته نه فقط کرمان؛ این وضعیت زندگی کارگران معدن در تمام ایران است. معدن را سخت‌ترین شغل جهان می‌دانند، اما جالب است که ضریب شغلی این سخت‌ترین شغل‌ جهان، در ایران یک و نیم است.

در حال حاضر یک کارگر معدن برای بازنشست شدن باید ٢٠ سال در قسمت استخراج زغال کار کند، در حالی که توانایی کار یک شخص سالم در چنین شرایطی نهایتا ١۵ سال است و مابقی جز فرسودگی کارگر چیزی ندارد. صبر کنید این تازه شروع ماجرای مشکلات کارگران زغال‌سنگ است. برویم سراغ قراردادها، قانون کار می‌گوید در کار مستمری مثل معادن زغال سنگ، کارگر باید قرار داد مسمتر و دائم داشته باشد، اما این قانون هم لابه‌لای کتاب ها مانده است. اینجا همه قرارداد ها به صورت سه ماهه شش ماهه و یک ساله با کارگر بسته می‌شود.

این همه سختی اما، هر روز سفره‌شان کوچکتر می‌شود. با حقوقی که می‌گیرند توان خرید کافی ندارند و عملا همواره شرمنده اعضای خانواده خود هستند. فکر می کنید یک کارگر معدن زغال‌سنگ چقدر حقوق می گیرد؟