به گزارش",ورزش"، محرومیت امیر قلعه‌نویی به مدت شش ماه، هواداران استقلال را در اواخر سال 73 به شدت نگران کرده بود. لیگ ایران در اواسط بهمن با قهرمانی سایپا به اتمام رسید و استقلال سال 74 را با یک بازیکن جدید که شماره 17 به تن کرده بود آغاز کرد. بازیکنی ترکه‌ای و 23 ساله که از پارس خودرو به استقلال آمده بود و هواداران استقلال او را خوب نمی‌شناختند.
شاید شانس با منصوریان بود که در بدو حضورش در استقلال شماره هشت این تیم بعد از جنجال‌های دربی 30 دی 73، به مدت شش ماه محروم شد تا او به عنوان هافبک وسط خودش را خیلی زود در دل هواداران استقلال جا کند. سال 74 برای بازیکن تازه وارد استقلال به شکل رویایی آغاز شد، بازیکنی که در میانه میدان نقش محوری داشت و هر گاه اراده می‌کرد با شوت‌های از راه دور دروازه رقبا را باز می‌کرد. فرقی نداشت توپ پشت هجده قدم رو پاش بیاد و یا 40 متر دورتر از دروازه ، او کار خودش را به نحو احسن انجام می‌داد و خیلی زود به طرف جایگاه شماره هشت آن روزها حرکت می‌کرد. جایی که به آن تعلق داشت و روزهای زیادی در آن‌جا برای استقلال، از ته دل در کنار بقیه مردم فریاد کشیده بود.
گلزنی‌های متعدد منصوریان و نمایش نیمه اول بی‌نقص او در روز بازگشت قلعه‌نویی به میادین در دربی شش مرداد 74 برابر پرسپولیس نشان داد، آبی‌ها صاحب ستاره بزرگی در خط هافبک شده‌اند. ستاره‌ای که از جنس خودشان بود و قرار بود یکی از آن‌ها پرچم را درجایگاه هشت به جدیدترها بدهد و خودش در زمین مسابقه برای استقلال همه کار کند.
این داستان آغاز پسری بود که در استقلال افتخار این را داشت تا با لقب داداش خطاب شود، داداشی که بعد از جدا شدن از سکوها به بازوبند کاپیتانی استقلال رسید و سرمربی این تیم نیز شد و در روزهایی که استقلال خالی از ستاره بود، تنها نماینده آن‌ها در جام ملت‌های آسیا سال 1996 امارت بود.
منصوریان که در سال 74 محبوب هواداران استقلال شده بود، همان‌طور که در بریده روزنامه استقلال جوان که در تاریخ 10 بهمن سال 74 منتشر شده است، مشاهده می‌گردد و در روزی که دو عدد گوشی در دستانش است و میهمان این روزنامه برای صحبت با هواداران استقلال شده بود در پاسخ به حضور در پرسپولیس گفته بود:
«من از 5 کیلومتری باشگاه پرسپولیس هم رد نمی‌شوم، چه رسد به مذاکره».
این راهی که منصوریان از سال 74 و از بدو حضورش دراستقلال پیش گرفته بود و حساسیتش به رنگ قرمز، همچنان ادامه دارد. علاقه او به استقلال تمام نشدنی است.کافی است حضور او در لیگ پانزدهم را دوباره مرور کنیم و به یاد بیاریم مصاحبه او را بعد از پیروزی منصوریان با نفت در برابر استقلال، که به آبی‌ها قول داد من این سه امتیاز به استقلال بر می‌گردانم. کاری که یک هفته مانده به پایان لیگ کرد و با نفت و در حضور صد هزار نفر پرسپولیس برانکو را با دو گل شکست داد تا پای تیمش مانند گذشته باشد، و یا برد دو بر صفر او با نفت در آبادان و در برابر پرسپولیس که باعث شد، فاصله امتیازات تیم مجیدی از پرسپولیس بیشتر از قبل شود و استقلال سه هفته مانده به پایان رقابت‌های لیگ برتر قهرمان لیگ بیست و یکم شود.
